De Boodschap van Fatima: een hemels teken dat het begin van de eindtijd aangeeft en een voorspelling van geloofsafval in de Kerk

Lucia, Francisco en Jacinta van Fatima

Mario Luigi Ciappi, de pauselijke theoloog van Paus Pius XII: “In het Derde Geheim [van Fatima] wordt o.a. voorspeld dat de grote afvalligheid in de Kerk aan de top zal beginnen.”1

De boodschap en het wonder van Onze-Lieve-Vrouw van Fatima in 1917 is een van de grootste gebeurtenissen in de geschiedenis van de Katholieke Kerk. Aangezien het wonder te Fatima, dat op 13 oktober 1917 plaatsvond, van tevoren aangekondigd was, en zich voltrok in aanwezigheid van bijna 100.000 mensen, is het, met uitzondering van de Verrijzenis, waarschijnlijk het grootste wonder in de katholieke geschiedenis. Het Fatima wonder en de boodschap zijn van geweldige betekenis voor ons onderwerp: De Waarheid over Wat er Werkelijk met de Katholieke Kerk Is Gebeurd na Vaticanum II. Vanaf 13 mei 1917 is de Moeder van God zes keer verschenen aan Jacintha (7 jaar), Francisco (9 jaar) en Lucia (10 jaar) in Fatima in Portugal. De Heilige Maagd zei tegen de kinderen dat zij iedere dag de rozenkrans moesten bidden; zij liet hun een visioen van de hel zien; en ze deed profetische uitspraken over de Tweede Wereldoorlog en de uitbreiding van het Communisme (“de dwalingen van Rusland”)

Het Visioen van de hel dat O.L. Vrouw aan de kinderen toonde:

“Toen de Vrouwe de laatste woorden sprak, opende ze opnieuw Haar handen, zoals ze de twee maanden daarvoor had gedaan. De [licht]stralen leken de aarde binnen te dringen, en wij zagen, als het ware, een uitgestrekte zee van vuur. We zagen de demonen en de zielen [van de verdoemden] ondergedompeld in dit vuur. Deze zielen zagen eruit als gloeiende, transparante kolen, helemaal zwart, of donkerbruin verbrand, met menselijk vormen. Ze zweefde rond in deze vuurzee, nu eens opgestuwd door de vlammen die uit henzelf opstegen samen met grote rookwolken, dan weer naar alle kanten terugvallend als vonken bij grote branden, gewichtloos en volledig uit balans. Dat alles gebeurde onder kreten en zuchten van pijn en wanhoop, die ons deden huiveren en rillen van ontzetting (het zal wel door deze aanblik gekomen zijn dat ik een kreet slaakte, omdat de mensen zeggen dat ze me hoorden). De duivels onderscheidden zich [van de zielen van de verdoemden] door hun afschuwelijke, weerzinwekkende vormen van angstaanjagende en onbekende beesten ; ze waren doorschijnend als vurige zwarte kolen.Dit visioen duurde maar een ogenblik, dank zij onze goede Hemelse Moeder, Die tijdens de eerste verschijning beloofd had ons naar de Hemel te brengen. Zonder die belofte, geloof ik dat we van schrik en ontzetting gestorven waren.”2

“Jullie hebben de hel gezien waar de zielen van de arme zondaars heengaan. Om hen te redden wil God in de wereld de verering tot mijn Onbevlekt Hart instellen,” zei O.L. Vrouw.

De kinderen kort na het visioen van de hel… op hun angstige gezichten valt de waarheid van hun woorden af te lezen: dat, als hun niet de hemel beloofd was, ze bij het visioen van de hel van schrik waren gestorven.

Op 13 juli 1917 zei O.L. Vrouw ook tegen de kinderen dat zij op 13 oktober 1917 een wonder zou verrichten zodat iedereen wel zou moeten geloven:“Lucia zei, ‘Ik zou u willen vragen ons te zeggen wie u bent, en een wonder te verrichten zodat iedereen zal geloven dat u aan ons bent verschenen!’

‘Blijf hier iedere maand komen, antwoordde de Dame. In oktober zal ik jullie vertellen wie ik ben en wat ik wil, en zal ik een wonder verrichten dat iedereen zal moeten geloven.’”3

Aangezien de kinderen al maanden voor 13 oktober bekend hadden gemaakt dat de Dame een wonder zou verrichten, waren op 13 oktober 70.000 tot 100.000 mensen naar Fatima gekomen om het aangekondigde wonder te zien. Er waren ook vele ongelovigen, die gekomen waren om er de spot mee te drijven als het voorspelde wonder niet zou gebeuren. Maar het Zonnewonder – zoals het genoemd wordt – gebeurde wel, wat zelfs door de seculiere pers werd bevestigd, en het gebeurde precies zoals het door de kinderen en door O.L. Vrouw van Fatima was voorspeld. Het maakte een overweldigende indruk op de toegestroomde menigte; het bekeerde geharde ongelovigen, waaronder ook atheïsten en vrijmetselaars, en bevestigden duizenden in het katholieke geloof.

Boven: twee foto’s van de verblufte menigte die op 13 oktober 1917 in Fatima getuige was van het door Onze-Lieve -Vrouw van Fatima voorspelde wonder.

Wat was het Zonnewonder dat op 13 oktober 1917 in Fatima de meer dan 70.000 toeschouwers zo overrompelde en in vervoering bracht en velen tot bekering bracht? Een korte bestudering van het wonder en de betekenis ervan draagt veel bij tot het onthullen van: De Waarheid over Wat er Werkelijk met de Katholieke Kerk Is Gebeurd na Vaticanum II

“De zon stond als een grote zilveren schijf helder aan de hemel op het hoogste punt. Hoewel hij helder scheen als andere zonnen, die ze gezien hadden, konden ze er toch recht in kijken zonder met hun ogen te knipperen; het was een unieke belevenis en gaf een heerlijk tevreden gevoel. Dit duurde maar kort. Terwijl ze ernaar keken begon de reusachtige bal te ‘dansen’ – zo werd het door de toeschouwers beschreven. En toen begon hij rond te wervelen als een reusachtig vuurrad. Na een tijdje stond hij stil. En weer begon hij met duizelingwekkende snelheid om zijn as te draaien. Uiteindelijk kleurde de rand van de bal karmozijnrood, en als uit een helse draaikolk strooide hij vlammende bloedrode lichtbundels over de hemel uit, die vervolgens allerlei schitterende kleuren te zien gaven op de grond, de bomen en struiken, op de omhoog geheven gezichten en op de kleren: groen, rood, oranje, blauw en paars, eigenlijk het hele spectrum. Driemaal draaide het hemellichaam razendsnel om zijn as en het begon te trillen, te schudden, en toen stortte het, met een indrukwekkende zigzaggende beweging, loodrecht omlaag, recht op de menigte af.

“Er klonk een kreet van angst op uit de duizenden doodsbange mensen, die op hun knieën vielen en dachten dat het einde van de wereld gekomen was. Sommigen zeiden dat de lucht op dat moment warmer was geworden; ze zouden het niet vreemd gevonden hebben als alles om hen heen in vlammen was opgegaan en hen had ingesloten en verteerd.”4

“In feite was de antiklerikale pers in heel Portugal gedwongen hierover op een dergelijke manier te getuigen. In het algemeen was men het over de hoofdzaken eens. Zoals Dr. Domingos Pinto Coelho in O Ordem schreef, ‘De zon, die op het ene moment omringd was door karmozijnrode vlammen, en op het andere moment een krans van geel en rood, en dan weer een snelle ronddraaiende beweging leek te maken en zich vervolgens weer uit de hemel leek los te maken en op de aarde af te komen...’”5

Tijdens het wonder zag men de zon met grote snelheid op de aarde afkomen en dachten de mensen dat het einde van de wereld was gekomen. De betekenis is duidelijk: Fatima was een apocalyptisch teken; het was een teken dat het einde nabij was, dat de gebeurtenissen die aan de voleinding van de wereld en de Tweede Komst van Jezus Christus zouden voorafgaan zouden beginnen. De mensen moesten hun leven beteren voordat het einde van de wereld werkelijk kwam.

Veel mensen hebben op basis van enkele van deze overwegingen, geconcludeerd dat Onze-Lieve-Vrouw van Fatima de vrouw is die met de zon is bekleed zoals beschreven in hoofdstuk 12, 1 van de Apocalyps:

"En er verscheen een groot teken aan de hemel: een vrouw bekleed met de zon, de maan onder haar voeten, en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren." (Apocalyps 12, 1)

De zieners van Fatima meldden ook dat Onze-Lieve-Vrouw een en al licht was - ze schitterde nog meer dan de zon. Het bewijs is heel sterk dat Onze-Lieve-Vrouw van Fatima de vrouw was die bekleed was met de zon, zoals voorzegd in Apocalyps, hoofdstuk 12. In feite is er een verbluffende bevestiging dat de verschijning van O.L. Vrouw in Fatima de vervulling was van de profetie in de Apocalyps over de vrouw bekleed met de zon.

Het Vrijmetselaars Dagblad, O Seculo, wekt verbazing met de bevestiging, zonder het te weten, dat Onze-Lieve-Vrouw de vrouw was bekleed met de zon uit de Apocalyps 12, 1

In heel Portugal werd door antikatholieke kranten bericht over het Zonnewonder dat door O.L. Vrouw van Fatima was verricht. De hoofdredacteur, van het liberale, en antiklerikale vrijmetselaarsdagblad van Lissabon, O Seculo, was ter plekke om verslag te doen van de gebeurtenis. En dat moet men hem nageven, hij berichtte op een eerlijke manier over van het zonnewonder. Wij willen uw aandacht vestigen op de titel van zijn artikel dat op 15 oktober 1917 in O Seculo werd gepubliceerd. Dit artikel over de buitengewone gebeurtenis in Fatima op 13 oktober had als kop:

“Hoe de zon in Fatima op klaarlichte dag danste. De verschijningen van de Maagd. – Het teken van de hemel. – Duizenden spreken van een wonder. – Oorlog en vrede.’’6

Merk op dat het antiklerikale, vrijmetselaarsdagblad van Lissabon de gebeurtenis te Fatima en het zonnewonder beschrijft als “het teken van de Hemel.” Klinkt dat niet bekend?

Apocalyps 12, 1- “En er verscheen een groot teken aan de hemel: Een vrouw bekleed met de zon, de maan onder haar voeten, en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren.”

Moeten wij geloven dat de vrijmetselaarskrant van Lissabon dacht aan Apocalyps 12, 1 toen ze dit artikel kort na het zonnewonder in 1917 publiceerde? Hielden de antiklerikalen rekening met de mogelijkheid dat de verschijning van O.L. Vrouw het beeld was van de vrouw bekleed was met de zon en het “teken aan de hemel” dat in de Bijbel wordt beschreven? Natuurlijk niet; zelfs katholieken hadden destijds geen verband gelegd tussen Fatima en de vrouw bekleed met de zon, laat staan de antiklerikalen, die niet eens in de Heilige Schrift geloofden, of de profetie in Apocalyps 12, 1 waarschijnlijk niet eens kenden! Deze krantenkop is dus een onbewuste bevestiging, door een publieke en antikatholieke bron, dat O.L. Vrouw van Fatima en haar wonder op 13 oktober inderdaad het teken waren dat in Apocalyps 12, 1 wordt geprofeteerd!

Het lijkt bijna alsof men God de vraag zou stellen: Heer, hoe weten wij nu wanneer het “grote teken aan de hemel”, dat u in Apocalyps 12, 1 profeteerde, te zien zal zijn? En dat de Heer dan zou antwoorden: lees de kop maar in de vrijmetselaarskrant, want als dit teken zich voordoet, wordt er zelfs daarin over bericht.

Dit verbazingwekkende feit dient niet alleen om te bevestigen dat Onze-Lieve-Vrouw van Fatima de vrouw bekleed met de zon uit Apocalyps 12, 1 is, maar is verder een bevestiging van de authenticiteit van het katholieke geloof en de Heilige Schrift.

Dus kunnen we, als laatste aanvulling van ons standpunt over Fatima en de betekenis ervan voor wat er na Vaticanum II met de Katholieke Kerk is gebeurd, zeggen: aangezien Fatima het voorspelde teken was in Apocalyps 12, 1, betekent dit dat we ons in het Apocalyptische tijdperk bevinden, de laatste dagen van de wereld.

Fatima, het teken uit Apocalyps 12, 1, en de grote rode draak (Communisme), het teken uit Apocalyps 12, 3, beide verschenen in 1917 ten tonele

Het idee dat Fatima het “teken” uit Apocalyps 12, 1 was, wordt verder ondersteund door het feit dat de Apocalyps slechts twee verzen verderop spreekt van de “grote rode draak”. De Schrift lijkt aan te geven dat deze twee tekens zich tegelijk zullen voordoen.

Apocalyps 12, 3- ”Toen verscheen aan de hemel een ander teken: een grote, vuurrode draak. Hij had zeven koppen en tien horens, en op elke kop een diadeem. En zijn staart vaagde een derde deel van de sterren des hemels weg en wierp ze op de aarde...”

Vele commentatoren zijn van mening dat “de grote rode draak”het communisme is, omdat het communisme ontegenzeglijk met rood geassocieerd wordt, en verantwoordelijk was voor de moord op 20 miljoen mensen alleen al in Rusland. Onder Vladimir Lenin namen de Bolsjewieken Rusland over voor het Communisme met een grote overwinning die van het communisme een wereldmacht zou maken. Dit vond plaats op op 7 november 1917, onmiddellijk na de verschijningen van O.L. Vrouw in Fatima, waarin werd gewaarschuwd tegen de “dwalingen van Rusland.”7 Zelfs nu spreken we over communistisch China als “Rood China.” De communistische revolutie in China werd feestelijk in gang gezet door mannen met “Enorme rode banieren, tienduizenden rode vlaggen, en ontelbare rode ballonnen vlogen over hen heen.”8 Het bewijs dat de “grote rode draak” een beschrijving is van het communistische Rijk is heel overtuigend.

Het is ook erg interessant dat de grote rode draak een derde van de sterren van de hemel wegvaagde:

Apocalyps 12, 3- “Toen verscheen aan de hemel een ander teken: een grote, vuurrode draak… En zijn staart vaagde een derde deel van de sterren des hemels weg en wierp ze op de aarde...”

Is het alleen maar toeval dat het communisme op zijn hoogtepunt een derde van de wereld in zijn greep had?

Warren H. Carroll, De Opkomst en de Val van de Communistische Revolutie, p. 418: “Toen Jozef Stalin de Vallei van de Schaduw des Doods inliep, hield de internationale communistische beweging die hij leidde een derde van de wereld in zijn greep.”9

Zuster Lucia van Fatima vertelde aan Pater Fuentes in 1957 dat we in de laatste dagen zijn

Een van de drie zieners van Fatima, Zuster Lucia, zei in 1957 tegen Pater Fuentes:

“Pater, de Allerheiligste Maagd zei me niet dat we in de laatste dagen van de wereld waren maar ze maakte het me wel duidelijk om drie redenen. De eerste reden is dat ze me vertelde dat de duivel zin heeft om een beslissende strijd aan te gaan met de Maagd. En een beslissende strijd is de eindstrijd waarbij de ene partij overwint en de andere een nederlaag lijdt. Dus moeten we nu partij kiezen. Of we zijn voor God, of voor de duivel. Een andere mogelijkheid is er niet.

“De tweede reden is dat ze tegen mijn nichtje en neefje zei en ook tegen mij dat God de wereld twee laatste redmiddelen geeft. Dat zijn de Heilige Rozenkrans en de Devotie tot het Onbevlekt Hart van Maria. Dat zijn de laatste twee redmiddelen en dat betekent dat er geen andere zijn.

De derde reden is dat in de plannen van de Goddelijke Voorzienigheid, God altijd alle middelen uitput, voordat Hij de wereld zal straffen. Als Hij nu de achteloosheid van de wereld ziet, dan biedt Hij, zoals wij dat met ons beperkt uitdrukkingsvermogen zeggen, met een zekere schroom het laatste middel aan om gered te worden, Zijn Allerheiligste Moeder. Het is met een zekere schroom, omdat als we dit allerlaatste middel verachten en afwijzen, we geen vergiffenis meer van de Hemel zullen verkrijgen, want we hebben dan een zonde begaan die het Evangelie de zonde tegen de Heilige Geest noemt. Deze zonde houdt in dat iemand met volle kennis en volledige instemming de redding verwerpt die Hij aanbiedt. Laten we niet vergeten dat Jezus Christus een heel goede Zoon is en dat Hij niet toestaat dat wij Zijn Allerheiligste Moeder beledigen en verachten. Gedocumenteerde verslagen uit de vele eeuwen kerkgeschiedenis tonen aan hoe Onze Heer Jezus Christus altijd de eer van Zijn Moeder heeft verdedigd, wat blijkt uit de vreselijke straffen die mensen hebben gekregen omdat ze de eer van Zijn Allerheiligste Moeder hadden aangetast.”10

Zoals al eerder is besproken is het voornaamste kenmerk van de eindtijd een afvalligheid van het katholieke geloof. Op “de heilige plaats”zelf zal “de gruwel der verwoesting” staan (Matt. 24, 15), en er zal een misleiding zijn, zo ongekend, dat, als dat mogelijk was, zelfs de uitverkorenen zouden worden misleid (Matt. 24, 24). In het Nieuwe Testament staat dat deze misleiding zich in het hart van de fysieke gebouwen van de Kerk zal voordoen, in “Gods Tempel” (2 Tess. 2, 4). Hij zal zich voordoen omdat zij de liefde voor de waarheid niet hebben ontvangen (2 Tess. 2,10) En dat is precies de reden waarom de laatste woorden die O.L. Vrouw van Fatima ons heeft gegeven in het grote geheim van 13 juli 1917 zijn:

“In Portugal zal het dogma van het Geloof altijd bewaard worden, enz.”

Dit zijn de laatste woorden vóór het niet bekendgemaakte derde geheim van Fatima. Hieruit hebben de fatima-deskundigen geconcludeerd dat het derde geheim ongetwijfeld te maken heeft met een omvangrijke geestelijke crisis en afvalligheid van het katholieke geloof van diegenen die, naar eigen zeggen, gezaghebbende posities in de Kerk bekleden.

Aangezien we niet de volledige zin hebben van de laatste woorden van de juli boodschap van O.L. Vrouw, kunnen we niet met zekerheid zeggen wat ze betekenen; maar de zin zou kunnen luiden: “In Portugal zal het geloof altijd bewaard worden door de nog overgebleven gelovigen...” Of: “In Portugal zal het geloof altijd bewaard worden tot de Grote Geloofsafval...” Of: “In Portugal zal het geloof altijd bewaard worden door degenen die naar mijn waarschuwingen luisteren...” Het derde geheim heeft ongetwijfeld betrekking op de huidige geloofsafval van de Vaticanum II-sekte. In dit boek zullen wij deze geloofsafval zeer gedetailleerd documenteren.

“Pater” Mario Luigi Ciappi verklaarde, zoals aan het begin van dit hoofdstuk is geciteerd: “In het Derde Geheim wordt o.a. voorspeld dat de grote geloofsafval in de Kerk aan de top zal beginnen.”11

Een andere “kardinaal” van de Vaticanum II Kerk gaf toe – ongelofelijk...maar waar! – dat het Derde geheim over de geloofsafval gaat na het Tweede Vaticaans Concilie.

“Kardinaal” Silvio Oddi: “… het Derde Geheim [van Fatima]… gaat niet over een zogenaamde bekering van Rusland.. maar betreft de ‘revolutie’ in de Katholieke Kerk.”12

Getuigenverklaringen volgens welke de Hemel heeft gevraagd het derde geheim van Fatima uiterlijk in 1960 openbaar te maken 13

Kanunnik Galamba: “Toen de bisschop weigerde de brief te openen, liet Lucia hem beloven dat hij beslist geopend en wereldkundig gemaakt zou worden na haar overlijden of in 1960, afhankelijk van wat als eerste zou komen.” (La Verdad sobre el Secreto de Fatima, Pater Joaquin Alonso, Spaanse editie, p. 46-47)

John Haffert: “In het huis van de bisschop (in Leiria) zat ik rechts van hem aan tafel met de vier kanunniken. Tijdens dat eerste diner, toen de bisschop de kamer had verlaten, richtte Kanunnik Jose de Oliveira zich tot mij en vroeg:“Waarom vraag je de bisschop niet het Geheim te openen?” In een poging om mijn onwetendheid over Fatima te verbergen – die destijds totaal was – keek ik hem wezenloos aan. En toen zei hij: “De bisschop kan het Geheim openen. Hij hoeft niet te wachten tot 1960.” (Dear Bishop! John Haffert, AMI 1981, pp. 3-4)

Kardinaal Cerejeira: In februari 1960 maakte de Patriarch van Lissabon de aanwijzingen bekend die de Bisschop van Leiria “aan hem had doorgegeven” over het onderwerp van het Derde Geheim: “Bisschop da Silva deed de envelop (door Lucia verzegeld) in een andere envelop, waarop hij aangaf dat de brief in 1960 geopend moest worden door hemzelf, Bisschop Jose Correia da Silva, als hij nog leefde, of als hij overleden was, door de Kardinaal Patriarch van Lissabon.” (Novidades, 24 februari 1960, geciteerd door La Documentation catholique, 19 juni 1960, col. 751)

Kanunnik Barthas: Tijdens zijn gesprekken met Zuster Lucy op 17 en 18 oktober 1946 was hij in de gelegenheid haar vragen te stellen over het Derde Geheim. Hij schrijft: "Wanneer zal het derde element van het Geheim aan ons geopenbaard worden?" Al in 1946 gaven Lucy en de bisschop van Leiria op deze vraag een eensluidend antwoord, zonder aarzeling en zonder commentaar: "In 1960." En toen ik de moed verzameld had om te vragen waarom het nodig was om tot die tijd te wachten, was het enige antwoord dat ik van beiden kreeg: "Omdat de H. Maagd dat wil." (Barthas, Fatima, merveille du XXe siecle, p. 83. Fatima-editions, 1952)

De familie Armstrong: Op 14 mei 1953 ontving Lucy een bezoek van de familie Armstrong, die haar vragen konden stellen over het derde Geheim. In hun verslag, dat in 1955 werd gepubliceerd, bevestigden ze dat het derde Geheim "geopend en onthuld moest worden in 1960." (A. O. Armstrong, Fatima, pilgrimage to peace, The World's Work, Kingswood, Surrey, 1955)

Kardinaal Ottaviani: op 17 mei 1955 kwam kardinaal Ottaviani, pro-prefect van het Heilig Officie, naar de Karmel van St.Theresia in Coimbra. Hij ondervroeg Lucy over het derde Geheim; en in zijn conferentie van 1967 memoreerde hij: "De boodschap moest niet vóór 1960 worden geopend. Ik vroeg zuster Lucy, 'Waarom dat jaar?' Ze antwoordde: 'Omdat het dan duidelijker zal zijn (mais claro).' " (La Documentatie catholique, 19 maart 1967, col. 542)

Pater Joaquin Alonso, officiële archivaris van Fatima: "Andere bisschoppen spraken ook - en met gezag - over het jaar 1960 als het jaar dat was genoemd voor het openen van de beroemde brief. Dus, toen de titulair Bisschop van Tiava, en Hulpbisschop van Lissabon Lucy vroeg wanneer het geheim geopend, zou worden, kreeg hij altijd hetzelfde antwoord: in 1960. "(La Verdad sobre el Secreto de Fatima, Fr. Joaquin Alonso, Spaanse editie, p. 46)

Pater Joaquin Alonso: "Toen Don Jose, de eerste bisschop van Leiria, en zuster Lucia het erover eens waren dat de brief in 1960 moest worden geopend, bedoelden ze natuurlijk dat de inhoud daarvan openbaar moest worden gemaakt voor het welzijn van de Kerk en de wereld. "(ibid., blz. 54)

Bisschop Venancio: "Ik denk dat de brief niet vóór 1960 zal worden geopend. Zuster Lucy had gevraagd om hem niet vóór haar dood te openen, of niet vóór 1960. We zijn nu in 1959 en Zuster Lucy geniet een goede gezondheid. "(La Verdad sobre el Secreto de Fatima, P. Joaquin Alonso, Spaanse editie, p. 46)

Pater Fuentes: Pater Fuentes interviewde zuster Lucy op 26 december 1957, die hem vertelde: "Vader, de Heilige Maagd is heel verdrietig omdat niemand aandacht aan Haar Boodschap heeft geschonken, noch de goeden, noch de slechten. De goeden gaan verder, maar zonder enige aandacht aan Haar Boodschap te schenken ... Ik kan nog steeds geen andere details geven omdat het nog steeds een geheim is. Volgens de wil van de Allerheiligste Maagd mogen alleen de Heilige Vader en de Bisschop van Fatima het geheim weten, maar ze hebben ervoor gekozen om het niet te weten, zodat ze niet beïnvloed zouden worden. Dit is het derde deel [derde Geheim] van de Boodschap van Onze- Lieve-Vrouw, dat geheim zal blijven tot 1960. "(La Verdad sobre el Secreto de Fatima, Fr. Joaquin Alonso, Spaanse editie, p. 103-104)

P. Stein: "De getuigenissen die de openbaring van het geheim voor 1960 hebben aangekondigd zijn zo gewichtig en zo talrijk dat, naar onze mening, zelfs als de kerkelijke autoriteiten van Fatima [in 1959 wisten de deskundigen zelf nog steeds niet dat Rome het Geheim meer dan twee jaar eerder van de Bisschop van Leiria had overgenomen] nog niet hadden besloten om het geheim in 1960 te publiceren, ze zich nu door de omstandigheden gedwongen zouden voelen dit te doen." (Mensagem de Fatima, juli-augustus 1959)

Pater Dias Coelho: "... we kunnen, als een onbetwistbaar feit, deze bewering gebruiken van Dr. Galamba de Oliveira (in 1953) in Fatima, Altar do Mundo: 'Het derde deel van het Geheim was verzegeld in de handen van Zijne Genade de bisschop van Leiria, en zal worden geopend hetzij na de dood van de ziener of uiterlijk in 1960. '"(L'Homme Nouveau, nr. 269, 22 november 1959)

Alle getuigenissen en verklaringen tonen duidelijk aan dat de Hemel wilde dat het derde Geheim van Fatima uiterlijk in 1960 aan de hele wereld bekend zou worden gemaakt, omdat het dan duidelijker zou zijn.

Waarom zou het derde geheim van Fatima duidelijker zijn in 1960?

Het was op 25 januari 1959 dat Johannes XXIII bekend maakte dat hij een bijzondere ingeving gekregen had om plotseling een nieuw oecumenisch concilie bijeen te roepen. (25 januari was trouwens dezelfde dag waarop “het onbekende licht” dat de wereld verlichtte vóór de Tweede Wereldoorlog de hemel van Europa verlichtte. Dit onbekende licht dat op 25 januari 1938 verscheen was voorspeld door O.L. Vrouw van Fatima als een waarschuwing dat God de wereld zou straffen met de dingen die waren onthuld in het tweede deel van het geheim. Was het feit dat Johannes XXIII Vaticanum II op 25 januari aankondigde een waarschuwing m.b.t. de straf die in het derde geheim wordt beschreven?)

Dit concilie, dat door Johannes XXIII in 1959 werd aangekondigd , zou Vaticanum II blijken te zijn, waarvan de rampzalige gevolgen het onderwerp van dit boek is. Is de afkondiging van dit concilie in 1959 de reden dat Onze Gezegende Moeder vroeg om het derde geheim van Fatima te onthullen in 1960? Was het een rechtstreekse waarschuwing van haar voor de geloofsafval die het gevolg zou zijn van dit concilie, die werkelijk een nieuw leven schonk aan een namaak kerk, een tegen-katholieke kerk, zoals we in dit boek zullen zien?  Het enige belangrijke teken dat zich in 1960 heeft voorgedaan met betrekking tot de enorme afvalligheid, die we nu doormaken, en waarvan gezegd kon worden dat het de dingen “duidelijker” zou maken, was de aankondiging van het voornemen van Johannes XXIII in 1959 om een nieuw concilie bijeen te roepen. Naar onze mening is het heel duidelijk dat het derde geheim van Fatima te maken heeft met de afvalligheid als gevolg van een vals concilie; anders zou het derde geheim in 1960 niet méér betekenis gehad hebben, zoals Onze Gezegende Moeder zei dat het zou hebben.

Voetnoten bij hoofdstuk 3:

1 Ciappi’s persoonlijke mededeling aan een zekere Professor Baumgartner in Salzburg, geciteerd in The Devil’s Final Battle, compiled by Paul Kramer, Good Counsel Publications, 2002; ook geciteerd door Pater Gerard Mura, “The Third Secret of Fatima: Has It Been Completely Revealed?”, the periodical Catholic (published by the Transalpine Redemptorists, Orkney Isles, Scotland, Great Britain), March 2002.

2 William Thomas Walsh, Our Lady of Fatima, Doubleday Reprint, 1990, p. 81.

3 William Thomas Walsh, Our Lady of Fatima, p. 80.

4 William Thomas Walsh, Our Lady of Fatima, pp. 145-146.

5 William Thomas Walsh, Our Lady of Fatima, p. 148.

6 Portuguese Newspaper, O Seculo, Oct. 15, 1917.

7 Warren H. Carroll, The Rise and Fall of the Communist Revolution, Front Royal, Virginia: Christendom Press, p. 93.

8 Warren H. Carroll, The Rise and Fall of the Communist Revolution, p. 538.

9 Warren H. Carroll, The Rise and Fall of the Communist Revolution, p. 418.

10 ZusterLucy’s vraaggesprek met Pater Fuentes, geciteerd in The Whole Truth About Fatima door Frere Michel de la Sainte Trinite, Buffalo, NY:Immaculate Heart Publications, Vol. 3, p. 503 ff.

11 Ciappi’s persoonlijke mededeling aan een zekere Professor Baumgartner in Salzburg, hierboven geciteerd.

12 Silvio Oddi, The Meek Watchdog of God, Rome: Progetto Museali Editore, 1995, pp. 217-218.

13 Citaten over dit onderwerp samengesteld door: http://www.tldm.org/news/in_1960.htm